სოკრატე: სათნოება – ცოდნაა; ცოდნა კი არავის აქვს.

სოფოკლე: განა ბევრის თქმა და ბევრი ლაპარაკი ერთია?!

ნოვალისი: პოეტი უკეთ სწვდება ბუნებას, ვიდრე მეცნიერის გონება.

ჰერაკლიტე: სულის ბუნება ისე ღრმაა, რომ განსაზღვრებას არ ემორჩილება, რა გზითაც არ უნდა სცადო მისი ახსნა.

იოსიაკი: რა გამიჭირდა? არაფერი. რისთვის ვმუშაობ? მოგახსენებთ: ვმუშაობ იმისთვის, რომ არ გავმაიმუნდე და ისევ ხეზე ასვლა არ მომიხდეს.

პლოტინი: ჩვენ ყველაფერს ვაკეთებთ თამაშის სახით. ყველა ამქვეყნიური საშინელება, სისხლისღვრა, ყველა ომი და ბრძოლა, ადამიანის მთელი ეს დაუცხრომელი სწრაფვა სიმდიდრის შეძენისა და ყოველდღიური კეთილდღეობისთვის, თავისთავად უაღრესად სასაცილოა.

ნეველი: ღმერთია არა ძალაში, არამედ სიმართლეში.

სუვოროვი: არასოდეს არ უნდა შეიძულო მოწინააღმდეგე, რანაირიც არ უნდა იყოს. კარგად შეისწავლე, რა იარაღი აქვს, როგორ იყენებს, რით არის მტერი ძლიერი და რაშია მისი სისუსტე.

ლეონარდო და ვინჩი: ფერწერა – ესაა პოეზია, რასაც ხედავენ, ხოლო პოეზიაა – ფერწერა, რომელსაც ისმენენ.

რემარკი: ქალი ან უნდა გააღმერთო, ან უნდა მიატოვო. სხვა ყველაფერი სიყალბეა.

ავრელიუსი: უსამართლობა არ არის ყოველთვის მოქმედებასთან დაკავშირებული. ხშირად ის სწორედ უმოქმედობაში გამოიხატება.

დემოკრიტე: ვინც ცხოვრობს უშინაარსოდ, უგუნურად, თავაშვებულად, კი არ ცხოვრობს, ნელა კვდება.

ლაიბნიცი: ჩვენი ბედნიერება სულაც არაა ყოველი სურვილის დაკმაყოფილება. როცა აღარაფერი დარჩება სანატრელი, ეს მხოლოდ სიჩლუნგეს იწვევს. მარადიული მისწრაფება ახალ-ახალი სიამოვნებისკენ, ახალი სრულყოფილებისკენ – აი, რა არის ბედნიერება.

ჯორდანო ბრუნო: საღი გონების ნიშანი ისაა, რომ საკმარისია, ცოტა ნახოს, ცოტა მოისმინოს, რათა შემდეგ დიდხანს იფიქროს, ბევრი გაიგოს და შექმნას.

ბეკონი: დროის შერჩევა – დროის მოფრთხილებაა. უდროოდ გაკეთებული საქმე ფუჭია.

არჩილ მეფე: მეგობარი ბევრი უნდა, თანამზრახი – ერთი ოდენ.

კონსტანტინე: ყოველი დროის ცილისმწამებლებს კარგად სცოდნიათ, რომ ადამიანის უსასტიკესად დასჯა მხოლოდ მაშინ ხდება, როცა მას სწორედ იმაში დასდებენ ბრალს, რის წინააღმდეგაც თავად იბრძვის.

დიმიტრი ყიფიანი: აჩქარება მხოლოდ მაშინ არის საქები და გამოსადეგი, როცა მოყვასს შემწეობა სჭირდება, რომ განსაცდელს გადარჩეს.

დემოკრიტე: სიმამაცე ამსუბუქებს ბედის უკუღმართობას.

შილერი: ეძებ უმაღლესს, უდიდესს? ამას მცენარე გასწავლის: ის შეუგნებლად რასაც ქმნის, შენ გააკეთე შეგნებით.

თებრიზი: მტერი ფეხებში გიყურებს, მეგობარი – თვალებში.

რენარი: მუდამ უკმაყოფილება – შემოქმედების ნიშანია.

როულენდი: ზრდასრული მამაკაცები თავიანთი ზრდასრული პარტნიორი ქალებისგან ითხოვენ იმას, რაც მათთვის დედას უნდა მიეცა: მზრუნველობას, თავგანწირვას, მიტევებას, მომსახურებას და მხარში დგომას.

მელიხანი: ამბობენ, რაც უნდა ქალს, ის უნდა ღმერთსაცო. მაგრამ არავინ ასრულებს მის სურვილს, რადგან მარტო უფალმა უწყის, რა უნდა ქალს.