„ბუშის ქუჩაზე სიარული ნუ მომიშალოს ღმერთმა“
თვით ყველაზე ოპტიმისტი ქართველისთვისაც კი აშკარაა, რომ გაეროს უშიშროების საბჭოში ამერიკისა და რუსეთის ელჩები, ყოველ შემთხვევაში, ვიდრე აშშ-ის პრეზიდენტი ობამაა, საქართველოს გამო ერთმანეთს აღარ შეერკინებიან (როგორც ამას ხალილზადე და ჩურკინი აკეთებდნენ). შესაძლოა, ეს რეალობა ჩვენთვის, მართლაც, ტრაგიკული აღმოჩნდეს (რადგან უპატრონო ეკლესიას ეშმაკები ეპატრონებიან), მაგრამ არც ის არის გამორიცხული, რომ ამან დამოუკიდებლად ცხოვრების სტიმულიც მოგვცეს. მაგრამ, ვიდრე რამე მოგვეცემა, პრეზიდენტი ობამა ქაიროში ჩავიდა და იქაურებს არაბულად მიესალმა, რამაც ქაიროელ საზოგადოებაში ზუსტად ისეთივე რეაქცია გამოიწვია, რაც თავისუფლების მოედანზე შეკრებილ ჩვენს თანამემამულეებში ბუშის მიერ ნათქვამმა „გამარჟობამ“. ჩვენ არ ვიცით, რას მოუტანს მუსლიმურ სამყაროს ობამას „სალამი“ (ჯერჯერობით ისეთი არაფერი ეტყობათ), რადგან ბუშისამ – მელაანის ნაცვლად ბუშის ქუჩა, აფხაზეთისა და ცხინვალის ნაცვლად კი, გეტო დაგვიტოვა არა მხოლოდ წეროვანში.