ბრძნული აზრები
ჰიუგო: სამი უწმინდესი მცნება ადამიანისთვის: კაცობრიობა, სამშობლო და ოჯახი.
როლანი: ჭეშმარიტი მეცნიერებისა და ხელოვნების ნაყოფი მოგება კი არ არის, არამედ – მსხვერპლი.
ტოლსტოი: გქონდეს მიზანი მთელი ცხოვრებისთვის, მიზანი გარკვეული დროისთვის, მიზანი მთელი წლისთვის, თვისთვის, კვირისთვის, დღისთვის, საათისთვის და წუთისთვის, გასწირავ რა დაბალ მიზანს მაღლის სასარგებლოდ.
ბიორნე: მონობა ადამიანს უბედურს ხდის, მაგრამ ღირსებას არ ართმევს, ლაქიობა კი ამცირებს მას.
კონსტანტინე: არავის ამდენი მტერი არ ჰყავს, რამდენიც ბრძენკაცს, გმირსა და ოსტატს.
ბერნაჟე: დედის გული საოცრებების ამოუწურავი წყაროა.
ლაბრიუიერი: თავხედობა განწყობის ნაყოფი როდია, ის შინაგანი თვისებაა, თანდაყოლილი მანკია.
გიოარსი: სისხლითა და ხორცით ჯიბრიან ადამიანთან მეგობრობა შეუძლებელია. ის ყოველთვის მეტოქის როლშია, რადგან მას წინააღმდეგობრივი სული გააჩნია.
ლაროშფუკო: ჩვენ ხშირად გვგონია, რომ პირფერობა გვეზიზღება, სინამდვილეში კი გვეზიზღება მხოლოდ და მხოლოდ პირფერობის ესა თუ ის გამოვლინება.
ჟორესი: თვით ძლევამოსილი ომი – ესაა ბოროტება, რაც თავიდან უნდა ავიცილოთ ხალხთა სახელმწიფოებრივი სიბრძნით.
მარკესი: ოპტიმისტი არის ადამიანი, რომელსაც ცხოვრებისეული გამოცდილება არ ჰყოფნის.
კვინტილიანე: ორატორის მთავარი ხელოვნება ისაა, რომ ვერავინ შეამჩნიოს მისი ხელოვნურობა.
ბარნოვი: თავის ნაკლს ოცნებით ავსებს ადამიანი, მით უფრო, ბუნებისგან თუ ცხოვრებისგან გაძარცვილი კაცი.
ამელი: ქალი ოჯახისთვის ან ხსნაა ან – დაღუპვა.
ჰელვეციუსი: ჭეშმარიტება იბადება და ინასკვება მოპირდაპირე აზრთა დუელში.
ბლოკი: რაც მეტად გრძნობ კავშირს სამშობლოსთან, მით უფრო რეალურად ხედავ და გრძნობ მას, როგორც ცოცხალ ორგანიზმს.
დიდრო: ადამიანი საზოგადოებრივი ცხოვრებისთვისაა გაჩენილი. ჩამოაშორეთ იგი მას, იზოლაცია გაუკეთეთ და მისი აზრები აირევა, ხასიათი გაუმკაცრდება, უამრავი უაზრო ლტოლვა დაიბუდებს მის სულში, როგორც ველური ეკალბარდი – უდაბნოში.
რუსო: საზოგადოება უნდა შეისწავლო ხალხით და ხალხი – საზოგადოებით. ვინც შეეცდება, ცალ-ცალკე შეისწავლოს პოლიტიკა და მორალი, ის ვერც ერთში ვერაფერს გაიგებს.
კარლეილი: დალოცვილია ის, ვინც საკუთარი საქმე იპოვა ამ ცხოვრებაში, მეტი ჩვენ არ მოგვეცა.
სოკრატე: კარგი დასაწყისი, თუმცა ის წვრილმანისგან იწყება, ცოტა არ არის.
ბომარშე: მიზნის მისაღწევად ცოდნაზე არანაკლებ საჭირო მოქმედებაა.
არჩილ მეფე: კაცი ბრძენი სჯულდებულსა საქმეს არას მოიძულებს, უმეცარი უსჯულოობს, სხვათაც მასზედ აიძულებს.
პლატონი: შეიძინე ის სიმდიდრე, რომელსაც ქურდები ვერ მოგპარავენ, რომელიც დაგრჩება სიკვდილის შემდეგაც, რომელიც არასდროს არ მცირდება და არ იხრწნება.
გარიბალდი: ქალების თანაგრძნობა ძლიერი სქესის დიადი მისწრაფებებისადმი მუდამ იყო ცივილიზაციის ერთ-ერთი მამოძრავებელი ძალა.