დოსტოევსკი: მე წარმოდგენა არ მაქვს ისეთ მდგომარეობაზე, როცა შეიძლება, არაფერი აკეთო.

პითაგორა: რასაც არ უნდა ფიქრობდნენ შენზე, გააკეთე ის, რასაც საჭიროდ ჩათვლი; იყავი ერთნაირად გულგრილი როგორც გალანძღვის, ასევე ქების მიმართ.

რონი: ზოგჯერ ის, ვისაც ეს უფრო მეტად სჭირდება, ყველაზე გვიან იჯერებს.

სოფოკლე: ძნელბედობაც კარგი ბედი გვგონია, როცა მისი დასასრული კარგია.

დემოკრიტე: ვინც ცხოვრობს უშინაარსოდ, უგუნურად, თავაშვებულად, კი არ ცხოვრობს, ნელა კვდება.

პლატონი: სხვათა ბედნიერებას რომ ვეძებთ, საკუთარს ვპოულობთ.

ვახტანგ მეექვსე: არ მოუჩანს ძესა ბრძენსა მამის სიტყვა გასამძიმად.

ლაო ძი: ოდეს შეიტყვეს ცისქვეშეთში – მშვენიერი რომ მშვენიერია, იშვა სიმახინჯე; ოდეს შეიტყვეს ცისქვეშეთში – სიკეთე რომ სიკეთეა, იშვა ბოროტებაც.

ვაჟა: მტარვალთ არ უყვართ მოძღვრება, სიბრძნისა გამომჩენელი.

გალაკტიონი: გიჟებს სხვისი სისპეტაკე უფრო აგიჟებთ.

დიკენსი: ზოგჯერ ყოვლად უმნიშვნელო ადამიანიც კი შეიძლება, კეთილი საქმის იარაღი გახდეს.

კანტი: მხოლოდ კეთილშობილ ადამიანს შეუძლია სიკეთისგან სიამოვნების მიღება.

ჰეზლიტი: ვინც სიმართლეს ამბობს, ღამისსათევს ვერსად იპოვის.

გობსი: სილამაზე ბედნიერების წინაპირობაა.

ავრელიუსი: განა სირცხვილი არ იქნება, რომ, ამ ცხოვრებას, რომელსაც შენი ხორცი უძლებს, სულმა ვერ გაუძლოს?

გარდამერი: არც ერთი ადამიანური სიტყვა სულის სრული გამოხატულება არ არის.

შექსპირი: როცა ნაკლებია სიტყვები, მაშინ აქვთ მათ წონა.

ლაროშფუკო: მაშინ, როცა ჭკვიან ადამიანებს შეუძლიათ, ცოტა სიტყვებით ბევრის გამოხატვა, შეზღუდულ ადამიანებს – პირიქით, შეუძლიათ, ბევრი ილაპარაკონ და არაფერი თქვან.

***

ადამიანებს, რომლებსაც ეჭვი ეპარებათ თავიანთ ღირსებაში, საკუთარ მოვალეობად მიაჩნიათ, უბედურად მოგაჩვენონ თავი, რათა ამრიგად დაარწმუნონ სხვებიცა და თავიანთი თავიც, რომ გაცილებით უკეთეს ხვედრს იმსახურებენ.

უილკოკსი: სიყვარული უფრო დიდ ცეცხლს აჩაღებს, ვიდრე შურს შეუძლია ჩააქროს.

საადი: კაცი – არაკაცია, უკეთურობას სჩადის, თუ ის გულგრილად უყურებს სხვათა უბედურებას.

ლეონარდო და ვინჩი: თუ ყველაფერი იოლად ჩანს, ეს უცდომლად ამტკიცებს, რომ ადამიანი ძალიან ნაკლებად არის დახელოვნებული და რომ სამუშაო მის გაგებას აღემატება.

ავიცენა: უსაქმურობა და სიზარმაცე არა მარტო უპატივცემულობას ბადებს, არამედ, ამავე დროს, ავადმყოფობების მიზეზადაც გვევლინება.

ბრიუიერი: ნიჭი, გემოვნება, გონება, საღი აზრი – სხვადასხვა, მაგრამ ურთიერთშეთავსებადი თვისებები.

როტერდამელი: შეუძლებელი არაფერია იმისთვის, ვისაც ნებისყოფა აქვს, ოღონდ, საქმესთან ერთად.

ლაბულე: ქვეყნის ცივილიზაცია იზომება იმით, თუ რას ფიქრობენ და რა იციან ქალებმა, რომლებიც ახალ თაობას თავიანთ აზრებსა და რწმენას გადასცემენ.